معرفی شهر فاماگوستا
در‌این نوشته‌ی علمی با معرفی شهر فاماگوستا در سرویس شما عزیزان هستیم. فاماگوستا (Famagusta) یک شهر بندری در حاشیه دریا شرقی قبرس، و وقتی مهمترین راءس تجاری جزیره بود. از حیث جغرافیایی سمت قبرس شمالی بوده و در‌این میهن به رسمیت شناخته شد. امروزه جمعیت این شهر حدود 45 هزار نفر میباشد. گام زدن در مناظر فاماگوستای سابق با آب‌و‌هوای مدیترانه آیتم اعتنا مسافران میباشد. شهر فاماگوستا در پیشین روی داد‌های تاریخی متعددی داشته و بسیار تاریخی میباشد، به همین انگیزه بناها و جاذبه‌های توریسم متعددی دارااست که سالانه مسافران متعددی را به سمت خویش جذب می‌نماید از همین رو شهر فاماگوستا یکی‌از توریستی‌ترین شهرهای قبرس شمالی مهاجرت به قبرس شمالی  میباشد.
تاریخچه شهر فاماگوستا
این شهر نزدیک به سال 274 پیش از به دنیا آمدن، بعد از جراحت دور از شوخی به سالامیس در تاثیر زمین‌لرزه، به وسیله بطلمیوس دوم فیلادلفوس تأسیس شد و به اسم خواهرش «آرسنوئه» نامگذاری شد. آرسینو در قرن نخستین پیش از ولادت به وسیله استرابون در جغرافیای خویش تحت عنوان یک شهر ماهیگیری تعریف شد‌ه‌است. این روستا برای دوران زمانبر یک دهکده ماهیگیری خرد باقی ماند. بعد ها در فیض تخلیه تدریجی سالامیس به جهت تهاجم اعراب به رهبری معاویه اولیه، به بندری خرد تبدیل شد.

شهر فاماگوستا در قرن ها وسطی
نتقطه اوج فاماگوستا در سال 1192 با استارت حکومت لوزیگنان بود. در‌این زمان بود که فاماگوستا تحت عنوان یک شهر مجموع عیار بسط یافت. عنایت آن برای مدیترانه شرقی به جهت بندر طبیعی و دیوارهایی که از شهر داخلی آن نگهداری می‌کردند، ارتقا یافت. جمعیت آن استارت به ارتقاء کرد. این توسعه و گسترش در قرن سیزدهم عجله گرفت چون این شهر به راس بیزنس شرق و غرب تبدیل شد. هجوم پناهندگان مسیحی که از سقوط عکا (1291) در فلسطین فراروگریز کردند، آن را از یک روستای خرد به یکی‌از ثروتمندترین شهرهای عالم مسیحیت تبدیل کرد.

در سال 1372 بندر بوسیله جنوا و در سال 1489 بوسیله ونیز تصرف شد. این کار تجاری فاماگوستا را به مکانی تبدیل کرد که تاجران و صاحبان کشتی در آن معاش تجملی داشتند. در وسط قرن چهاردهم، فاماگوستا ثروتمندترین شهروندان عالم را داشت. این نظریه که گنج عموم را می‌قدرت با کلیساهایی که ساختند اندازه‌گیری کرد، الهام نصیب این بازرگانان شد تا کلیساهایی به مدل‌های متعدد ساخته شوند. این کلیساها که هنوز هم وجود دارا هستند، دلیلی شدند که فاماگوستا به “حوزه‌ کلیساها” مشهور شد. پیشرفت شهر بر معاش اجتماعی اشخاص ثروتمند متمرکز بود و بر کاخ لوزیگنان، کلیسای جامع، میدان و بندر متمرکز بود.

فاماگوستای عثمانی
در 1570-1571، فاماگوستا واپسین سنگر در قبرس ونیزی بود که در مقابل ترکان زیر رهبری مصطفی پاشا مقاومت کرد. در قبال محاصره سیزده ماهه و بمباران وحشتناک مقاومت کرد تا اینکه عاقبت پادگان تسلیم شد. نیروهای عثمانی 50000 نفر مثلا پسر مصطفی پاشا را از دست داده بودند. اگرچه در حالت تسلیم مقرر گردیده بود که نیروهای ونیزی اذن رجوع به منزل خویش را داشته باشند، فرمانده ونیزی، مارکو آنتونیو براگادین، زنده کشته شد، ستوانش تیپولو به دار آویخته شد و بخش اعظمی از مسیحیان دیگر کشته شدند.

با ظهور حکومت عثمانی، لاتین‌ها وضعیت ممتاز خویش را در فاماگوستا از دست دادند و از شهر اخراج شدند. بومیان یونانی قبرسی آغاز مجاز به مالکیت و خرید ملک در شهر بودند، البته در سالهای 1573-1574 از شهر محدود گردیده تبعید شدند و ناچار شدند در سوا ناحیه مستقر شوند که بعداً به واروشا تبدیل شد. خانواده‌های سوراخ از آناتولی در شهر محدود گردیده اسکان داده شدند، البته نتوانستند ساختمان‌هایی را که پیش از اینً صاحب خانه جمعیت 10000 نفری بودند، مالامال نمایند. این دستور سبب کاهش شدید جمعیت فاماگوستا شد. بازرگانان فاماگوستا، که عمدتاً متشکل از لاتین‌هایی بودند که اخراج گردیده بودند، در لارناکا اسکان داده شدند و با رونق دریافت کردن لارناکا، فاماگوستا التفات خویش را تحت عنوان یک راس تجاری از دست بخشید. با سپری شد فرصت، واروشا به جهت موقعیتش به دور از باتلاق‌ها به یک شهر کشاورزی پررونق تبدیل شد، در حالی که شهر محدود گردیده ویران باقی ماند.

در شهر محدود گردیده، بعضا از ساختمان‌ها برای مدد منافع جمعیت مسلمان تغییر و تحول کاربری دادند: کلیسای جامع سنت نیکلاس به یک مسجد (که اینک به اسم مسجد لالا مصطفی پاشا شناخته می گردد.)، یک بازار پیشرفت یافت، خزینه‌های همگانی، فواره‌ها و یک مکتب الهیات برای پاسخگویی به نیازهای ساکنان ساخته شد. خیابان‌های بن‌بست، یکی خصوصیت‌های شهری عثمانی، به شهر وارد شد و روحیه جمعی ساخت شد که در آن تعداد پاره ای از منزل‌های دو طبقه که در آن طبقه خرد بالا معاش می‌کردند، با منزل‌های یک طبقه کلان همزیستی داشتند.